Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29 lipca 2005 r. kryminalizuje zachowania, takie jak udzielanie innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwianie lub umożliwianie ich użycia, a także nakłanianie do stosowania wskazanych substancji. Artykuł 58 tej ustawy stanowi odpowiednik artykułu 45 poprzednio obowiązującej ustawy z 1997 roku.
Nakłanianie do używania środków psychoaktywnych obejmuje wszelkie działania, które mają na celu zachęcenie innej osoby do sięgnięcia po zakazane środki odurzające. To przestępstwo jest nazwane formalnym, ponieważ jego istnienie nie zależy od tego, czy osoba nakłaniana faktycznie użyje zakazanych substancji.
Warto zauważyć, że udzielanie narkotyków zostanie ukarane na podstawie art. 58 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii tylko wtedy, gdy jest to dokonywane nieodpłatnie. W innym przypadku sprawca będzie odpowiadał na podstawie surowszego art. 59 tej samej ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
Jakie zachowania wskazuje artykuł 58?
1) udzielaniu innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej,
2) ułatwianiu dostępu,
3) umożliwianiu ich użycia,
4) nakłanianiu do użycia takiego środka lub substancji.
Aby opisane powyżej działania mogły zostać uznane za przestępstwo, muszą być podejmowane „wbrew przepisom ustawy”. Jednakże, wskazane powyżej zachowania nigdy nie będą uznane za przestępstwa, jeżeli polegają na:
- stosowaniu leczenia substancyjnego (patrz art. 4 pkt 7 oraz art. 28 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii);
- handlu detalicznym, zgodnie z warunkami określonymi w art. 41 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;
- stosowaniu produktów będących środkami odurzającymi lub substancjami psychotropowymi w celach medycznych (patrz art. 42 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii).
Zgodnie z art. 4 pkt 31 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wprowadzenie do organizmu człowieka środka odurzającego lub substancji psychotropowej, niezależnie od drogi podania, jest uznawane za używanie zakazanych środków psychoaktywnych.
Kara jaka może grozić za podanie środków odurzających?
Przestępstwo to ścigane jest z oskarżenia publicznego z urzędu. Przestępstwo określone w art. 58 ust. 1 (typ podstawowy opisywanego czynu zabronionego) jest zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3. Natomiast czyn zabroniony z art. 58 ust. 2 (typ kwalifikowany omawianego przestępstwa) jest zagrożony karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.