Jazda pod wpływem narkotyków jest traktowana w sposób podobny jak jazda pod wpływem alkoholu. Za prowadzenie pojazdu w stanie odurzenia narkotykowego grozi kara pozbawienia wolności do 2 lat. W przypadku, gdy sprawca był już wcześniej skazany za jazdę pod wpływem narkotyków, kara może wynosić nawet do 5 lat pozbawienia wolności.
Jazda pod wpływem narkotyków jest przestępstwem
Zgodnie z art. 178a Kodeksu karnego osoba znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego prowadząca pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2. W sytuacji, gdy sprawca był już skazany prawomocnie za jazdę pod wpływem środka odurzającego lub obowiązywał go zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.
Co to środek odurzający?
Zgodnie z art. 4 pkt. 26 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii środkiem odurzającym jest substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, która działa na ośrodkowy układ nerwowy. Szczegółowy wykaz środków odurzających znajduje się w załączniku pierwszym do tej ustawy. Należą do nich m.in. konopie, morfina, kokaina i wiele innych. Warto zaznaczyć, że na liście znajdują się niektóre leki psychoaktywne, leki używane wyłącznie w szpitalach (np. sufentanil) lub leki używane w leczeniu zwierząt (np. ketamina).
Jak rozpoznać czy zostało popełnione przestępstwo czy wykroczenie?
Istotnym zagadnieniem w przypadku wykroczeń lub przestępstw popełnionych w stanie nietrzeźwości jest ustalenie, czy sprawca był pod wpływem alkoholu czy też innego działającego podobnie środka odurzającego. W przypadku przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w ruchu drogowym popełnionych pod wpływem narkotyków, Sąd Najwyższy musi ustalić, czy substancja ta faktycznie wpłynęła na sprawność psychomotoryczną kierowcy w podobny sposób, jak w przypadku prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości. Warto zaznaczyć, że konieczne jest stwierdzenie nie tylko obecności środka odurzającego w organizmie, ale również istnienia zewnętrznych zaburzeń psychicznych, odpowiadających tym, które wywołuje spożycie alkoholu w stanie nietrzeźwości.